وبلاگ نماز
نماز درس توحيد ورمز اخلاص و راز عبوديت است .

(مسئله 1054)بايد بر زمين و چيزهاى غيرخوراكى اى كه از زمين مى رويد، مانند چوب و برگ درخت، سجده كرد و سجده برچيزهاى خوراكى و پوشاكى، صحيح نيست و نيز سجده كردن برچيزهاى معدنى، مانند طلا و نقره و عقيق و فيروزه باطل است; امّا سجده كردن بر سنگهاى معدنى، مانند سنگ مرمر و سنگهاى سياه، اشكال ندارد.

(مسئله 1055)احتياط واجب آن است كه بر برگ درخت مو ـ اگر تازه باشد ـ سجده نكنند.

(مسئله 1056)سجده بر چيزهايى كه از زمين مى رويد و خوراك حيوان است ـ مثل علف و كاه ـ صحيح است.

(مسئله 1057)سجده بر گُلهايى كه خوراكى نيستند، صحيح است; ولى سجده بر داروهاى خوراكى كه از زمين مى رويد ـ مانند گُل بنفشه و گُل گاو زبان ـ صحيح نيست.

(مسئله 1058)سجده بر گياهى كه خوردن آن در بعضى از شهرها معمول است و در شهرهاى ديگر معمول نيست و نيز سجده بر ميوه نارس، صحيح نيست.

 

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

واجبات نماز يازده چيز است:

1. نيّت;

2. قيام (ايستادن);

3. تكبيرة الاحرام، يعنى گفتن «اللّه اكبر» در اول نماز;

4. ركوع;

5. سجود;

6. قرائت;

7. ذِكر;

8. تشهّد;

9. سلام;

10. ترتيب;

11. موالات، (پى در پى بودن اجزاى نماز).

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

«اَللّهُ اَكْبَرُ».

«خداى تعالى بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند».

«اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اَللّهُ».

«شهادت مى دهم غير از خدايى كه يكتا و بى همتاست، خداى ديگرى ] سزاوار پرستش [ نيست».

«اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهُ».

«شهادت مى دهم كه حضرت محمّد بن عبداللّه (صلى الله عليه وآله) پيامبر و فرستاده خداست».

«اَشْهَدُ اَنَّ عَلِيّاً اميرُ المؤمنين و وَلِىُّ اللّهِ».

«شهادت مى دهم كه على (عليه السلام) امير مؤمنان و ولىّ خدا ] برهمه خلق [ است».

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

( مسئله 897 ) براى مرد و زن مستحبّ است كه پيش از نمازهاى يوميه، اذان و اقامه بگويند; ولى در نماز عيد فطر و قربان و نماز باران و در نمازهاى واجب ديگر اگر به جماعت خوانده شود، مستحبّ است كه سه مرتبه بگويند «اَلصَّلاة» و در نماز ميّت ونمازهاى واجب ديگر اگر فرادا خوانده شود، سه مرتبه «اَلصَّلاة» را به قصد رجا بگويند.

( مسئله 898 ) مستحبّ است در روز اولى كه بچه به دنيا مى آيد يا پيش از آنكه بند نافش بيفتد، درگوش راست او «اذان» و درگوش چپش «اقامه» بگويند.

 

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

(مسئله 881) نجس كردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد، حرام است و هركس بفهمد كه نجس شده است، بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند; و احتياط واجب آن است كه طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكنند، و اگر نجس شود، نجاستش را برطرف نمايند، مگر آنكه واقف، آن را جزء مسجد قرار نداده باشد.

(مسئله 882) اگر انسان نتواند مسجد را تطهير نمايد، يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولى اگر بى احترامى به مسجد باشد، بنا بر احتياط واجب، بايد به كسى كه مى تواند تطهير كند اطّلاع دهد.

(مسئله 883) اگر جايى از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن يا خراب كردن ممكن نيست بايد آنجا را بكنند يا اگر خرابى زياد لازم نمى آيد خراب نمايند، و هزينه پركردن چاله و تعمير خرابى بركسى است كه مسجد را نجس كرده است و بر اشخاصى كه براى تطهير مسجد جايى از آن را كنده اند، يا قسمتى از آن را خراب نمودند، پركردن جايى كه كنده اند، وساختن جايى كه خراب كرده اند، واجب نيست; ولى اگر كسى كه نجس كرده بكند يا خراب كند، در صورت امكان بايد پركند و تعمير نمايد.

(مسئله 884) اگر مسجدى را غصب كنند و به جاى آن خانه ومانند آن بسازند يا تخريب كرده و جزء خيابان و كوچه نمايند كه ديگر به آن مسجد نگويند، گرچه ترتيب احكام مسجد بر آنها، مطابق با احتياط مستحب است، به جهت آنكه گفته مى شود زمين مسجد به هيچ قيمت از مسجديّت نمى افتد; ليكن اقوى، خروج آن از مسجديّت و بودن آن مثل بقيّه خيابانها و كوچه هاست و با هم تفاوتى ندارند و با تغيير عنوان، احكام مسجديّت از بين مى رود و عرفاً مسجد از بين رفته تلقّى مى شود; به علاوه كه بقاى عنوان مسجد، بى اثر است، پس اعتبارش هم غير صحيح است.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

(مسئله 879) نماز خواندن در چند جا مكروه است از آن جمله:

حمام; زمين نمكزار; مقابل انسان ديگر; مقابل درى كه باز است; در جاده و خيابان وكوچه، اگر براى كسانى كه عبور مى كنند، زحمت نباشد، و چنانچه زحمت باشد، حرام است، ولى نماز باطل نيست; مقابل آتش و چراغ; در آشپزخانه و هر جا كه كوره آتش باشد; مقابل چاه و چاله اى كه محلِ بول باشد; رو به روى عكس و مجسمه چيزى كه روح دارد، مگر آنكه روى آن پرده بكشند و يا آنكه بودن آن عكس از حيث ترويج مذهب و يا يادآورى شهدا و مانند آنها كراهت و كمى ثواب نماز را جبران كند; در اتاقى كه جُنُب در آن باشد; در جايى كه عكس باشد، اگرچه رو به روى نمازگزار نباشد; مقابل قبر; روى قبر; بين دو قبر; و نيز در قبرستان.

(مسئله 880) كسى كه در محلّ عبور مردم نماز مى خواند، يا كسى رو به روى اوست، مستحبّ است جلوى خود چيزى بگذارد و اگر چوب يا ريسمانى هم باشد، كافى است.

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]





تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

مكان نمازگزار داراى پنج شرط است:

شرط اول، آنكه مباح باشد; پس كسى كه در ملك غصبى نماز مى خواند، اگرچه روى فرش و تخت و مانند اينها باشد، نمازش باطل است; ولى نماز خواندن در زير سقف يا خيمه غصبى مانعى ندارد;

(مسئله 851) نمازخواندن درملكى كه منفعت آن، مال ديگرى است بدون اجازه كسى كه منفعت ملك، مال اوست، باطل است، مثلا در خانه اجاره اى اگر صاحبخانه يا ديگرى بدون اجازه كسى كه آن خانه را اجاره كرده، نماز بخواند، نمازش باطل است; همچنين است اگر درملكى كه ديگرى در آن حقّى دارد نماز بخواند، مثلا اگر ميّت وصيّت كرده باشد كه يك سوم دارايى او را به مصرفى برسانند، تا وقتى يك سوم را جدا نكنند، نمى توان در ملك او نماز خواند.

(مسئله 852) كسى كه در مسجد نشسته اگر ديگرى جاى او را غصب كند و در آنجا نماز بخواند، بايد دوباره نمازش را در محلّ ديگرى بخواند.

(مسئله 853) اگر نمازگزار در جايى كه نمى داند غصبى است نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، يا در جايى كه غصبى بودن آن را فراموش كرده نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد، نمازش صحيح است، گرچه خودش آن را غصب كرده باشد.

(مسئله 854) اگر كسى بداند جايى غصبى است و جاهل مقصّر باشد كه درجاى غصبى نماز باطل است و در آنجا نماز بخواند، نمازش باطل است.

 

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

(مسئله 849) چند چيز در لباس نمازگزار مستحب است از آن جمله: عمامه با تحت الحنك; پوشيدن عبا و لباس سفيد و پاكيزه ترين لباسها; استعمال بوى خوش و دست كردن انگشتر عقيق.

چيزهايى كه درلباس نمازگزار مكروه است (مسئله 850) چند چيز درلباس نمازگزار مكروه است از آن جمله: پوشيدن لباس سياه، چرك، تنگ، لباس شرابخوار، لباس كسى كه از نجاستْ پرهيز نمى كند، لباسى كه نقش صورت دارد; همچنين باز بودن دكمه هاى لباس و دست كردن انگشترى كه نقش صورت دارد.

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]





تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

(مسئله 832) درسه صورت، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

اول، آنكه به واسطه زخم يا جراحت يا دُمَلى كه دربدن اوست، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد;

دوم، آنكه بدن يا لباس او به اندازه كمتر از درهم (كه تقريباً به اندازه يك اشرفى مى شود)، به خون آلوده باشد;

سوم، آنكه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.

(مسئله 833) در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است:

1. لباسهاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد;

2. لباس كسى كه پرستار بچه است، نجس شده باشد. تفصيل اينها در مسائل بعد گفته مى شود.

(مسئله 834) اگر دربدن يا لباس نمازگزار، خون ِ زخم يا جراحت يا دُمَل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دُمَل خوب نشده است، مى تواند با آن خون، نماز بخواند; همچنين است اگر عفونتى با خون بيرون آمده يا دارويى كه روى زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.

 

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه

لباس نمازگزار پنج شرط دارد:

شرط اول :

(مسئله 783) لباس نمازگزار بايد پاك باشد و اگر كسى عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.

(مسئله 784) كسى كه نمى داند با بدن و لباس نجس، نماز باطل است و مقصّر درندانستن حكم مسئله باشد، اگر با بدن يا لباس نجس، نماز بخواند، نمازش باطل است.

(مسئله 785) اگر كسى به واسطه تقصير در ندانستن مسئله، چيزنجسى را نداند نجس است، مثلا نداند عَرَق شترنجاستخوار، نجس است و با آن نمازبخواند، نمازش باطل است.

(مسئله 786) اگر كسى نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد كه نجس بوده، نماز اوصحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه اگر وقت دارد، دوباره آن نماز را بخواند.

(مسئله 787) اگر انسان فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد ازآن يادش بيايد، بايد نمازش را دوباره بخواند، و اگر وقت گذشته، قضا نمايد.

(مسئله 788) كسى كه در وسعت وقت، مشغول خواندن نماز شده، اگر در بين نماز، بدن يا لباسش نجس شود و پيش از آنكه چيزى از نماز را با نجاست بخواند، متوجه شودكه نجس شده،يا بفهمد كه بدن يا لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده، درصورتى كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن، نماز را به هم نمى زند، بايد در بين نماز بدن يا لباسش را آب بكشد يا لباسش را عوض نمايد،يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده، لباسش را بيرون آورد و نماز را تمام كند; ولى چنانچه طورى باشد كه اگر بخواهد بدن يا لباسش را آب بكشد يا لباسش را عوض كند يا بيرون آورد، نماز به هم مى خورد و اگر لباس را بيرون آورد برهنه مى شود، بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك، نماز بخواند.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید



ادامه مطلب...

تاريخ : چهار شنبه 14 اسفند 1392برچسب:,
ارسال توسط حسین احمدپور مبارکه