در هفت مورد به جاى وضو و غسل بايد تيمّم كرد:

اول:

تهيّه آب به قدر وضو يا غسل، ممكن نباشد.

(مسئله 635) اگر انسان در روستايى باشد، بايد براى تهيّه آب وضو و غسل، به قدرى جستجو كند كه از پيدا شدن آن نااميد شود، و اگر در بيابان باشد، چنانچه زمين آن پست و بلند است و يا به واسطه درخت و مانند آن، عبور در آن زمين مشكل است، بايد در هر يك از چهارطرف اصلى به اندازه پرتاب يك تير كه در قديم با كمان پرتاب مى كردند^[4] در جستجوى آب برود و اگر زمين آن اين طور نيست، بايد در هر طرف به اندازه پرتاب دو تير، جستجو نمايد.

(مسئله 636) اگر بعضى از چهار طرف هموار و بعضى ديگر پست و بلند يا عبور در آن مشكل باشد، بايد در طرفى كه هموار است به اندازه پرتاب دو تير، و در طرفى كه اين طور نيست به اندازه پرتاب يك تير، جستجو كند.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید

«اَللّهُ اَكْبَرُ».

«خداى تعالى بزرگتر از آن است كه او را وصف كنند».

«اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اَللّهُ».

«شهادت مى دهم غير از خدايى كه يكتا و بى همتاست، خداى ديگرى ] سزاوار پرستش [ نيست».

«اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهُ».

«شهادت مى دهم كه حضرت محمّد بن عبداللّه (صلى الله عليه وآله) پيامبر و فرستاده خداست».

«اَشْهَدُ اَنَّ عَلِيّاً اميرُ المؤمنين و وَلِىُّ اللّهِ».

«شهادت مى دهم كه على (عليه السلام) امير مؤمنان و ولىّ خدا ] برهمه خلق [ است».

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید

چگونه وضو بگیریم؟

..

بهتر است، پیش از وضو، دستها را تا مچ بشوییم، ولی این شستن، جزو اعمال وضو نمی باشد.
پس اینگونه وضو می گیریم:
پیش از هر چیز نیت می کنیم، یعنی با قصد انجام وضو و برای اطاعت از دستور خداوند عالم، وضو را آغاز می کنیم.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید

(مسئله 749) نمازهاى مستحبّى زياد است و آنها را «نافله» گويند، و بين نمازهاى مستحبّى به خواندن نافله هاى شبانه روز بيشتر سفارش شده و آنها در غير روز جمعه، سى و چهار ركعت اند كه هشت ركعت آن نافله ظهر، و هشت ركعتْ نافله عصر، و چهار ركعتْ نافله مغرب، و دو ركعتْ نافله عشا، و يازده ركعتْ نافله شب، و دو ركعتْ نافله صبح است و چون دو ركعتْ نافله عشا را بنا بر احتياط واجب بايد نشسته خواند، يك ركعت حساب مى شود; ولى در روز جمعه بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر، چهار ركعت اضافه مى شود.

(مسئله 750) از يازده ركعتْ نافله شب، هشت ركعت آن بايد به نيّت نافله شب و دو ركعت آن به نيّت نماز شَفْع و يك ركعت آن، به نيّت نماز وَتْر خوانده شود و دستور كامل نافله شب، در كتابهاى دعا گفته شده است.

(مسئله 751) نمازهاى نافله را مى توان نشسته خواند، ولى بهتر است دو ركعتْ نماز نافله نشسته را يك ركعتْ حساب كرد. مثلاً كسى كه مى خواهد نافله ظهر را كه هشت ركعت است، نشسته بخواند، بهتر است شانزده ركعت بخواند و اگر مى خواهد نماز وتر را نشسته بخواند، دو نماز يك ركعتى نشسته بخواند.

(مسئله 752) نافله ظهر و عصر و عشا را در سفر نبايد خواند.

منبع : رساله توضیح المسائل [منبع الکترونیکی]

قبله
معنای لغوی قبله:
"قبله" به معنی "جهت" است وبه این نام نامیده می شود ، زیرا نمازگزار در مقابل آن می ایستد.
معنای اصطلاحی قبله:
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مدت 13 سال پس از بعثت در مکه  و چند ماه بعد از هجرت در مدینه به امر خداوند متعال به سوی بیت المقدس عبادت می کردند؛ ولی بعد از آن قبله تغییر یافت ومسلمانان مامور شدند که به سوی کعبه نماز بگزارند
مواردی که رعایت قبله واجب است
اول: نمازهای واجب یومیه وقضای آنها ونماز احتیاط وسجده وتشهد فراموش شده وهمچنین تمام نمازهای واجب واما نمازهای مستحبی در غیر حال راه رفتن وسواری رعایت قبله شرط صحت آنها است واما درحال راه رفتن وسواری لازم نیست رو به قبله باشدواما نسبت به سجده  سهو مورد اختلاف است بعضی از فقها احتیاط لازم دارند وبعضی مانند حضرت امام قدس سره احتیاط مستحب دارند.

برای مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرمایید